In een recente Facebook-post deelde ik het verhaal van Roos, een cliënt van paranormaal healer Laozi Blessing. De ziel van Roos bleek niet alleen een gewoon leven hier op aarde te hebben; een ander zielsdeel leeft als elf in het binnenste van onze aarde. Als wat? Als elf! En waar? In de ‘inner earth’! Dit fenomeen ontlokte mij de opmerking dat The Lord of the Rings blijkbaar echt bestaat. De meeste lezers zullen nu denken dat er een steekje aan mij los is (inderdaad ) en ik heb zelf nog nooit een elf gezien, maar laat mij uitleggen waarom ik denk dat het verhaal van Roos niet 100 procent onmogelijk is.
Elven
We kennen elven natuurlijk uit verhalen en sprookjes, als kleine wezens met vleugels die bij planten leven. Soms zijn ze lief, soms ondeugend en sommigen zijn ronduit kwaadaardig. Die stelen bijvoorbeeld een mensenbaby en leggen er een elvenkind voor in de plaats: een zogenaamd wisselkind. Als de Ieren over elven spreken hebben ze het vaak over de Aos Sí, een paranormaal soort feeën/elven, die in heuvels en onder de grond in een parallel universum zouden leven. Ook de Leprechaun, een kabouterachtig wezen dat veel in Ierse verhalen voorkomt, behoort tot de Aos Sí. Ierland lijkt opener tegenover het fenomeen van deze ‘little people’ te staan, dan wij.
Een kennis uit Oegstgeest, een sjamaan en eigenaar van een reformwinkel, vertelde mij dat zijn moeder elven heeft gezien. Zij leggen beide ook brood voor hen neer in de tuin. Zien deze mensen ze vliegen? Ik vertrouw de sjamaan, omdat ik hem uit ten minste drie vorige levens heb herkend: een in het Britse York, een tweede op het Schotse eiland Saint Kilda en een derde bij een Indianenstam in Noord-Amerika. Hij zit daarom in mijn zielsgroep: de groep zielen met wie je telkens weer op aarde incarneert.
Moeder en zoon hebben beide de wolf als totemdier, wat betekent dat ze uitermate hooggevoelig zijn. En daar zit hem de crux: ze kunnen meer waarnemen dan de gemiddelde persoon. Hun antennes reiken verder dan de ‘normale’ werkelijkheid. Bovendien achten ze het blijkbaar mogelijk om elven te kunnen zien, wat maakt dat ze openstaan voor dit fenomeen. Want de gemiddelde deelnemer aan onze machinale samenleving blokkeert zichzelf al bij voorbaat.
Wetenschappelijk experiment
Een goed voorbeeld van niet openstaan voor feiten die niet met jouw wereldbeeld stroken las ik laatst in de krant. Een universitaire onderzoeker had in zijn ogen een objectief, wetenschappelijk experiment uitgevoerd; met nadruk op ‘in zijn ogen’. Deze man had op een festival bezoekers uitgenodigd om mee te doen aan een speciale ervaring. Hij had een aantal motorhelmen en zei tegen de deelnemers dat ze bij het opzetten van de helm boodschappen zouden doorkrijgen.
Het experiment ging van start en de mensen hadden hun helm ongeveer een half uur op. Na afloop vroeg de wetenschapper wie speciale boodschappen had gehad. Een aantal deelnemers begon zeer enthousiast te vertellen wat ze allemaal hadden gehoord. Een vrouw smeekte zelfs of ze de helm weer op mocht. Maar de wetenschapper vertelde doodleuk dat er niks bijzonders met de helmen was en dat de deelnemers alle boodschappen zelf hadden verzonnen. Einde experiment. De wetenschap had wederom bewezen dat er niets meer is tussen hemel en aarde. Denk jij van wel, dan ben je een fantast.
Dus als ik beweer dat ik een hoed heb waarmee je marsmannetjes kunt ontvangen en mensen zeggen na het dragen van de hoed dat ze inderdaad boodschappen van marsmannetjes hebben gekregen, dan ga ik niet twijfelen aan mijn basishypothese dat dat godsonmogelijk is; maar dan verklaar ik testresultaten die mijn basisaanname doorkruisen nietig. En noem personen die met deze resultaten komen gek. Lang leve de westerse wetenschap. Mijn verklaring is dat de deelnemers met de helm boodschappen kregen van hun gidsen/intuïtie.
Angst
Helaas zijn mensen bang voor feiten die hun wereldbeeld volledig onderuithalen. Het is niet voor niets dat Galileo Galilei (1564-1642) door de Inquisitie onder vuur werd genomen, toen hij durfde te beweren dat de zon niet rond de aarde draaide, maar de aarde juist rond de zon. Het is niet voor niets dat psychiaters zonder pardon antipsychotica voorschrijven aan patiënten die echte tekens krijgen. Het is ook niet voor niets dat iemand echt psychotisch wordt als hij of zij voor het eerst tekens krijgt, want dat is bijzonder beangstigend. Er gebeurt namelijk iets dat totaal onmogelijk is. Zoals de Franse psychoanalyticus Lacan zei: je bent psychotisch als jij denkt dat er een werkelijkheid buiten de werkelijkheid is. Maar wat als er écht een werkelijkheid buiten de normale werkelijkheid is?
Energie zien
Mijn paranormale burn-out-therapeute Johannet (ook met een wolf als totemdier op het levenspad) kan energie zien: aura’s, gidsen (beschermengelen), entiteiten. Sinds mijn omslag (twinflame/verhuizing/scheiding) maakt ze regelmatig mijn huis schoon op energievlak. Had ik vroeger nooit last van spoken: nu wel. Ik kan ze alleen niet zien (en gelukkig eigenlijk, want dat zou ik erg griezelig vinden!), maar neem wel waar dat voorwerpen zich verplaatsen, zonder dat ík dat heb gedaan. Ik ben bijvoorbeeld erg dol op katten en daarom zijn zielen van dode katten graag in mijn huis. Alleen is het idee van dit universum dat een overleden mens of dier overgaat naar het Licht en niet blijft hangen in onze realiteit, dus Johannet stuurt ze naar de andere kant. Mijn kat kan die kattenzielen trouwens wel zien en speelt ook met ze.
Ook bij planten kan Johannet energie zien. Ze neemt energiebolletjes van verschillende kleuren waar: rood, blauw, geel, groen. En een vriendin van haar ziet geen energiebolletjes, maar… elfjes! En dat brengt ons terug naar het begin van dit artikel: is het mogelijk om elven te zien? Zouden er misschien binnenin onze aarde elf-achtige wezens leven die als basis dezelfde ziel kunnen hebben als een mens? Me baserend op mijn eigen paranormale waarnemingen van de laatste 2,5 jaar zeg ik: ik sluit het niet uit. En dat is ook mijn advies voor de lezer: sluit waarnemingen die buiten je normale blikveld liggen niet direct uit.
Kapitalistisch systeem
We worden in deze kapitalistische samenleving tot robots gedrild, die van dag tot dag een programma aflopen; voor de meesten niet omdat je het leuk vindt en niet omdat je het wil. De gemiddelde mens gaat naar zijn werk voor brood op de plank. Was er genoeg geld dan zou hij zeer waarschijnlijk zijn tijd totaal anders besteden. Maar je leeft voor je werk, omdat iedereen dat doet. En scholen drillen onze kinderen klaar voor dit systeem. Er wordt niet gevraagd of mensen gelukkig zijn of zich er goed bij voelen. Het gevolg is voor velen depressie en burn-out.
Zoals de Amerikaanse sjamaan Sandra Ingerman zegt: onze westerse samenleving verkeert in een collectieve trance. We zijn een soort zombies geworden, zoals in de film Dawn of the Dead (1978): waar de drang om naar het winkelcentrum te gaan de doden nog steeds voortdrijft. Levend in ons verstand, los van het lichaam, ontkoppeld van gevoel en zonder energie voor extra activiteiten kan er buiten de trance-werkelijkheid niks worden waargenomen. Hoogsensitieve mensen zijn de eersten die ziek worden door dit systeem.
Open
Daarom zeg ik: breek vrij! De werkelijkheid is sprookjesachtiger dan je denkt. We zijn zielen in een menselijk lichaam en hebben een lot en levenspad. Je leven op aarde biedt je ziel de kans om lessen leren, zoals eigenliefde, het doorbreken van angst of zorg voor anderen. De hoeveelheid geld op je bankrekening of je cv zeggen niks over de staat van jouw ziel, want daar gaat het in dit leven niet om. Sta stil, open jezelf, geloof dat je elfjes kunt zien en wie weet kom je er op een dag een tegen.