Tijdens mijn eerste depressie zei mijn moeder: “In zware tijden word je gedragen door God. In het zand is dan maar één paar voetstappen te zien. Dat betekent niet dat je alleen bent, maar dat je zelf niet hoeft te lopen.” Dat leek mij toen zeer onwaarschijnlijk, gezien hoe rot ik me voelde, maar gisteren bedacht ik dat er wel wat in zat. Onze gidsen zorgen dat je levensplan wordt gevolgd, ook al merk je hun aanwezigheid niet. In zeer zware tijden zullen ze inderdaad zorgen dat er niet nog meer tegen zit, dan waar je al mee te dealen hebt. Je krijgt onverwacht hulp of vindt precies de juiste mensen op je pad. Of dat voldoende helpt weet ik niet. Maar ik hoop dat de gedachte dat je nooit alleen bent in ieder geval troost biedt. Je wordt inderdaad gedragen ook al merk je er zelf niks van. De Bron en je gidsen staan liefdevol aan jouw kant. En je mag altijd om hulp vragen. Sterker nog, zonder hulpvraag mogen engelen niet in actie komen.
Kirsten Zeemeermin 