gedicht – Geen engel

Ik schrijf
Omdat ik wil spreken
Niet langer verzwijgen
En beschermen
Zij die mij pijn hebben gedaan.

Ik ben niet mijn moeders moeder
Noch de vader van mijn vader
Niet de hoeder van mijn broer
Noch de beschermer van mijn oom
Ik wil niet langer zijn
De engel in het huis
Die alles door de vingers ziet
Omdat het normaal is
Omdat ze eraan is gewend

Als ik mijn stem níet verhef
Zal de ander niet te stoppen om míj te treffen
Ik ben immers
Een zwakke partij
Die nooit terugslaat
Hen die haar wat aandoen

Vandaag word ik mens
Vandaag begin ik met huilen
Vandaag sla ik van woede in op de kussens van mijn bank
Om daarna de waarheid te schrijven
Het middel waarmee ik me verdedigen mag

Ik ben net als jullie
Van vlees en bloed
En een slag doet mij pijn

Vandaag eis ik het recht op
Het recht
om mens te zijn.