gedicht – De zwarte piste

Van ouders
die met bijlen
op hun kinderen slaan
Van vader
die moeder
naar het leven staat
Van broer en zus
die zich als hyena’s
op een jonger kind storten
Van honden
die verscheuren
en treinen
die platrijden
Van sadisme
en getreiter
tot de dood
erop volgt

Van dolksteken
in je rug
door verwanten
Van klappen in je gezicht
van een vriend
Van monsters
die ontwaken in het donker
omdat je moeder
die binnenliet

Vertel mij
van onpeilbare eenzaamheid
en gebroken harten
Van een land
waar de medemens
gemeden wordt
En slechts dieren
metgezellen zijn

Vertel mij
van angst
die de ziel
doormidden zaagt
Van paniek
die het leven
onmogelijk
maakt
Van doodsdrift
die de enige bevrijding
van leven is

Vertel mij
verhalen
van de zwarte piste
Waar de wolf
overleeft
in eenzaamheid