Tijdens een week vakantie met mijn dochter in Engeland viel het me weer op hoeveel afval we eigenlijk produceren. Vooral op reis van de ene bestemming naar de andere loopt dat de spuigaten uit: wegwerpbekers voor koffie, wegwerpverpakkingen voor sandwiches en eenmalig gebruikte plastic colaflesjes (want hoeveel drinkflesjes heb je thuis nodig?). Je kunt het afval onderweg meestal ook niet scheiden. Het plastic zal over 1000 jaar nog als nanodeeltjes in de atmosferen hangen, waar zeevogels en walvissen er nu al in stikken. Daarom is een radicale cultuuromslag nodig, want het idee dat de aarde al ons afval kan verwerken is een mythe. Mijn vuilnis is ook niet weg als ik het opberg onder de hoogslaper van mijn dochter met een gordijn ervoor.
Kernafval onder natuurgebieden
Zo lijkt het Britse parlementariërs (Tories én Labour) een goed idee om kernafval diep te begraven onder natuurgebieden als het Lakedistrict, waar het nog duizenden jaren radioactief zal zijn. “Veiligheid is belangrijker dan het milieu,” aldus de Labour-MP. Zo’n plek biedt subsidie en werkgelegenheid voor de plaatselijke bevolking. De natuur en de gezondheid van mensen en dieren op de lange termijn tellen niet mee.
In 50 jaar tijd heeft de UK al 750.000 m3 nucleair afval geproduceerd. Ondanks dat zijn er plannen voor nieuwe kerncentrales, want de kapitalistische samenleving heeft energie nodig voor alle onnodige producten die het maakt; producten waar consumenten zich voor in de schulden steken, omdat ze verslaafd zijn aan kopen. Geen fijnere vrijetijdsbesteding dan geld uitgeven!
Mega-winkelgebied in China
De Chinese regering heeft recent langs de Oude Zijderoute een snelweg van Europa naar China laten aanleggen, met op de grens tussen Kazachstan en China – in Khorgos – de grootste belastingvrije winkelzone ter wereld. Winkels, winkels, winkels, overal waar je maar kijkt. Er komt binnenkort ook nog een Happy Land-themapark en dan is de droom van de gedrogeerde consument compleet. Jammer dat er op een winderige dag vanuit de uraniummijn en het besmette Koshkar-Ata-meer vlakbij nucleaire deeltjes de stad in worden geblazen.
Verslaving
En terwijl we weten hoe slecht het letterlijk consumeren en vervuilen van onze aarde is, blijft de machine maar doordraaien. Steeds sneller, lijkt het zelfs. Het adagium is groei en de beloning geld (en een opgebruikte, uitgeputte aarde). De moderne mens heeft nooit genoeg: is het shot voor de ene dag binnen, dan wacht daar al de craving voor de volgende. En niet alleen het Westen is verslaafd, India en China volgen in rap tempo. De gemiddelde voetafdruk van al deze welvarende burgers – inclusief weggegooide producten en afval – is meer dan de aarde aankan.
Plastic en verpakkingen
Dus hoe deze vernietigingsdrang te keren? Als eerste zou ik plastic in zijn geheel afschaffen, want de oceanen verstoppen en ingeademde nanodeeltjes zijn kankerverwekkend. Ook pleit ik voor supermarkten met producten zonder verpakkingen. Klanten kunnen hun eigen bakjes en potten meenemen. In het uiterste geval is glas geoorloofd of biologisch afbreekbaar plastic.
Bio-industrie
De bio-industrie zou ik direct verbieden. Het is waanzinnig dat dieren worden gemarteld voor de consumptie van goedkoop vlees. Geef mensen een keer per week recht op relatief duur vlees van dieren die op een boerderij een goed leven hebben gehad: binnen en buiten de stal, zonder medicatie. Of kies beperkt voor dieren waarop in het wild is gejaagd. Zoet- of zoutwatervis mag ook in plaats van vlees, maar dan heb ik het niet over de monstervangsten met containerschepen, die wereldwijd de ecosystemen in de oceanen vernietigen. En ook niet over kweekvissen, die in kleine kooien volgepropt met antibiotica een ellendig leven lijden.
Vakanties
Mensen zouden ook maar een keer per jaar in het buitenland op vakantie mogen, waarvan eens in de 5 jaar met het vliegtuig. Toeristen strijken nu als hordes sprinkhanen neer in steden als Amsterdam en Barcelona, vreten de boel kaal, misdragen zich en vertrekken weer. Hun geld is de enige bijdrage aan de samenleving. De reden dat ze dit doen is omdat vrienden en kennissen het ook doen: meerdere keren per jaar met het vliegtuig op stedentrip is tegenwoordig heel gewoon. Maar een vliegtuig stoot bij vertrek net zoveel ultrafijnstof uit als een miljoen vrachtwagens (!) en Schiphol ligt pal naast Amsterdam. Stunten met vliegprijzen is daarom uit den boze.
Bezit
Het liefst zou ik privébezit ook flink beperken en ik pleit voor winkels waar kan worden geleend of geruild. Mensen moeten van het idee af dat er in deze wereld te weinig is voor iedereen. Dat creëert namelijk een hamstercultuur waar je altijd evenveel en het liefst meer dan de buurman moet hebben. Bij goed beheer van de aarde is er namelijk genoeg. Dit betekent wel dat de rijkste 1 procent zijn bezit moet gaan delen. Zij hebben namelijk meer dan de helft van al het vermogen op deze wereld. Als elke burger evenveel bezit hoeven mensen niet meer uit armoede hun eigen land te ontvluchten en is ook een grote oorzaak voor het beginnen van oorlogen weggenomen.
Eén kind
Het lijkt me raadzaam voor de volgende generatie om het op 1 kind per gezin te houden, zodat de wereldbevolking afneemt. Dan is er ook geen noodzaak om voedsel met een enorme hoeveelheid landbouwgif te verbouwen, die de grond, insecten, vogels en onze gezondheid om zeep helpen.
Samen zijn
Leer dat dit leven niet om ‘hebben’ draait, maar om ‘zijn’. Onze ziel kan niks meenemen naar de andere kant van de dood, behalve de kwaliteiten en lessen die zij/hij in dit leven heeft verworven. We hebben natuurlijk eten en onderdak nodig, maar andere producten zijn eigenlijk bijzaak. Het draait op deze planeet om een gedeelde ervaring van liefde en licht. De meesten van ons worden niet gelukkig van een eenzaam bestaan. Je deelt je leven met andere mensen, dieren en de natuur. En als je dagelijks even 10 minuten stilzit om naar de stem van binnen te luisteren, dan krijg je nog gratis coaching ook; los van geld, shoppen en afval. Zo simpel is het. Laat je niet iets anders wijsmaken.
Kirsten Zeemeermin 