Terwijl ik vannacht vlak voor 2 uur als dj in een Amsterdams café net bezig was om de laatste nummers op te zetten, moest ik plotseling de muziek volledig uitdoen. Er was grote consternatie ontstaan, omdat op het herentoilet een flinke ruit van gepantserd glas was gesneuveld. Het is mogelijk (ik heb mijn gidsen achter de hand) dat dit expres gedaan was door een ontslagen werknemer: wraak op zijn oude baas. Maar zou hij zich nu beter voelen?
De eigenaresse van het café maande de bezoekers schel in plat Amsterdams om stilte en ze wilde de cafédeur op slot doen totdat de dader zich meldde. Zij en haar man hadden dit feestje georganiseerd voor hun jongere personeel, dat nu met een domper eindigde. De dader stond natuurlijk niet op en de rest wilde naar huis, dus iemand had de politie ingeseind. Een paar agenten kwam met veel machtsvertoon binnen en de sfeer waar ik urenlang mijn best op had gedaan was naar de knoppen. En een ruit van 2500 euro naar de maan.
Stél dat een ontslagen werknemer uit wraak met voorbedachte rade dit glas expres had vernield, wat is hij hiermee opgeschoten? Hij heeft flink wat energie geïnvesteerd in een negatief plan bedenken en uitvoeren en zijn vermogens op een slechte manier aangewend voor een relatie met een voormalige werkgever, die niet meer bestaat. Zijn ex-collega’s heeft hij opgezadeld met een kater en hij was zelf na het incident ook nog betrokken bij de consternatie, toen de sympathieke bedrijfsleider woest op hem werd. Dus hoe lag hij na afloop thuis in bed: ha, dat had ik strak voor elkaar?
Hetzelfde patroon zie je in onze maatschappij bij stellen die uit elkaar gaan. Was het op de trouwdag nog ware liefde; met de scheiding is het haat en nijd. Zo kun je je ex, zeker in het geval van kinderen, eindeloos voor de rechter slepen en treiteren met omgangsafspraken en alimentatie. De vraag is: is dit negatief investeren in een verbroken relatie de moeite waard? Zelfs al zou je alle recht hebben om je ex te haten, mijn antwoord is: nee.
Het is veel handiger om los te laten en de ander te vergeven. Níet omdat je moeder Theresa bent, maar omdat je je energie beter in een leuke nieuwe relatie kunt steken. Haat koesteren en wraakacties plannen bestendigt de band met de tegenpartij. Veel mensen die hun ex voor de rechtbank slepen hebben dan ook last van verlatingsangst. Een rechtszaak met je ex is een date (ook al is het een negatieve) en bevestigt dat er nog een binding is.
Narcisten en personen met narcistische trekken zijn ook fan van wraak. Zij hebben veel last van oude pijn en in hun leven geconcludeerd dat actief terugslaan hun recht is. Het gevolg van hun acties echter is dat de oude wond niet geneest, maar alleen maar groeit. Voortdurend richt de narcist zijn of haar aandacht op de eigen kwetsuren, heeft intens zelfmedelijden en wordt zo nog woester op vermeende tegenstanders. Uiteindelijk slaan ze in hun blindheid ook onschuldige mensen voor de snuit. De narcist is dit onderscheid allang kwijt en meent overal de vijand te bespeuren, die hij/zij zelf actief creëert en in stand houdt. Zo kun je je wraak ‘genieten’, waarmee ik hen een heel leuk leven met veel tegenpartijen toewens.
De First Nation (voorheen Indianen) kennen een mooi verhaal over een witte en een zwarte wolf, die in ieder mensenhart zouden leven. De witte wolf staat voor liefde, licht en vergevingsgezindheid; de zwarte voor haat, angst en wraak. De cruciale vraag is: welke van de twee wolven is groter? Het antwoord: degene die je het meeste voedt.
Investeer jij in wraak en het aanvallen en beschimpen van tegenstanders, dan tune jij in op die lage frequentie, waarmee je ook jezelf gevangen houdt. Tune jij in op liefde en licht en kun je negatieve situaties en relaties loslaten of ombuigen naar iets positiefs, dan beschik je in je leven over meesterschap. Je vijand waardig behandelen, verheft jou. Ook al zou het bij wijze van spreken gerechtvaardigd zijn om je tegenstander in elkaar te timmeren en als grof vuil weg te zetten. Maar, zoals Wayne Dyer zegt, “there are no justified resentments.”
Maak jezelf vrij en geef jezelf toestemming om van citroenen limonade te maken. De ontslagen werknemer moet kijken wat hij van zijn oude baan en ontslag kan leren, ook al zouden zijn wraakgevoelens terecht zijn. Hij moet zijn pijn vergeten, zijn trots opzij zetten en op zoek gaan naar leuk, nieuw werk. Dat is de toekomst, zijn voormalige baas het verleden. De ex moet op zoek naar een nieuwe partner en de narcist zijn of haar wonden helen. Pas dan kun je verder in je leven en groeien op zielsniveau.
Zo kwam Nelson Mandela na bijna 30 jaar gevangenschap op Robbeneiland niet verzuurd en stomend van agressie uit de gevangenis, maar toonde hij zich méester door zijn voormalige witte bewakers vriendelijk te behandelen. Zo loodste hij als eerste gekozen zwarte president Zuid-Afrika langs de rand van een burgeroorlog. Mandela had alle reden om wraak te koesteren jegens een staat die hem zo slecht had behandeld, maar hij deed dat niet. Liever hertrouwde hij en zag in de laatste jaren die hij nog had zijn kleinkinderen spelen. Ik neem mijn petje voor hem af.
Kirsten Zeemeermin 